رابرت تاون نویسنده مشهور درگذشت

رابرت تاون نویسنده مشهور درگذشت : رابرت تاون، فیلمنامه‌نویس برنده اسکار شامپو، آخرین جزئیات و فیلم‌های دیگر، که فیلمنامه‌اش برای محله چینی‌ها به الگویی از هنر تبدیل شد و به تعریف جذابیت خسته‌کننده زادگاهش لس آنجلس کمک کرد، درگذشت. او 89 سال داشت. در ادامه با فناورانه همراه باشید ..

کری مک کلور، روزنامه نگار، گفت که تاون روز دوشنبه در خانه اش در لس آنجلس در محاصره خانواده درگذشت. او از اظهار نظر در مورد علت مرگ خودداری کرد.

در صنعتی که به شوخی‌های غم‌انگیز درباره موقعیت نویسنده دامن زد، تاون برای مدتی اعتباری قابل مقایسه با بازیگران و کارگردانانی داشت که با آنها کار می‌کرد. او از طریق دوستی با دو تن از بزرگ‌ترین ستاره‌های دهه‌های 1960 و 1970، وارن بیتی و جک نیکلسون، برخی از فیلم‌های خاص دورانی را نوشت یا در نوشتن برخی از فیلم‌های خاص دورانی که هنرمندان سطح غیرمعمولی از کنترل خلاقانه داشتند، نوشت.

تاون که «نویسنده» کمیاب در میان نویسندگان سینما بود، توانست دیدی بسیار شخصی و تأثیرگذار از لس آنجلس را روی پرده نمایش دهد.

تاون در مصاحبه ای با آسوشیتدپرس در سال 2006 گفت: “این شهری است که بسیار توهم آمیز است.” “این غربی ترین غرب آمریکا است. این یک جور مکان آخرین راه حل است. در یک کلام، مردم به آنجا می روند تا رویاهای خود را محقق کنند. و برای همیشه ناامید می شوند.”

تاون که در هالیوود به خاطر پیشانی بلند و ریش‌های پرش شناخته می‌شود، برنده جایزه اسکار برای محله چینی‌ها شد و سه بار دیگر برای فیلم‌های The Last Detail، شامپو و Greystoke نامزد دریافت جایزه شد. او در سال 1997 جایزه یک عمر دستاورد را از انجمن نویسندگان آمریکا دریافت کرد.

لی گرانت بازیگر شامپو در ایکس گفت: «زندگی او، مانند شخصیت‌هایی که خلق کرد، پرشور، نمادین و کاملاً (اصیل) بود. با ادامه خبر “رابرت تاون نویسنده مشهور درگذشت” همراه باشید ..

موفقیت تاون پس از مدت‌ها کار در تلویزیون، از جمله مردی از U.N.C.L.E و نمایش لوید بریجز و فیلم‌های کم‌هزینه راجر کورمن، تهیه‌کننده «B» به دست آمد. در یک داستان کلاسیک کسب و کار نمایشی، او موفقیت خود را تا حدی مدیون روانپزشک خود بود که از طریق او با بیتی، یک بیمار دیگر آشنا شد. همانطور که بیتی روی بانی و کلاید کار می کرد، تاون را برای تجدید نظر در فیلمنامه رابرت بنتون-دیوید نیومن وارد کرد و او را در صحنه فیلمبرداری فیلم در تگزاس قرار داد.

کمک های تاون برای بانی و کلاید، فیلم جنایی برجسته ای که در سال 1967 منتشر شد، بی اعتبار بود، و سال ها او یک نویسنده ارواح مورد علاقه بود. او در فیلم‌های The Godfather، The Parallax View و Heaven Can Wait در میان دیگران کمک کرد و از خود به عنوان “پیتر امدادی که می‌توانست برای یک مسابقه وارد شود، نه اینکه کل بازی را اجرا کند” یاد کرد.

اما نام تاون برای فیلم ماچوی نیکلسون The Last Detail و کمدی سکس بیتی شامپو بود و توسط Chinatown جاودانه شد، فیلم هیجان انگیز 1974 که در دوران رکود بزرگ اتفاق می افتاد.

محله چینی ها توسط رومن پولانسکی کارگردانی شد و نیکلسون در نقش جی.جی. “جیک” گیتس، یک کارآگاه خصوصی از همسر اولین مولوری (با بازی فی داناوی) خواسته است. شوهر، مهندس ارشد دپارتمان آب و برق لس آنجلس است و گیتس خود را در یک مارپیچ آشفته فساد و خشونت می بیند که توسط پدر بی رحم اولین، نوآ کراس (جان هیوستون) تجسم یافته است.

تاون تحت تأثیر داستان های ریموند چندلر، تهدید و حال و هوای یک فیلم نوآر کلاسیک لس آنجلسی را احیا کرد، اما اودیسه هزارتویی گیتس را در پرتره بزرگتر و موذیانه تری از کالیفرنیای جنوبی پخش کرد. سرنخ‌ها در یک داستان پلیسی بی‌زمان جمع می‌شوند و بی‌دردسر به تراژدی منتهی می‌شوند، که در یکی از تکراری‌ترین خطوط تاریخ سینما خلاصه می‌شود، کلمات سرنوشت‌سازی تلخی که گیتس ویران شده از شریک زندگی‌اش لارنس والش (جو منتل) دریافت می‌کند: «فراموش کن، جیک، محله چینی هاست.”

فیلمنامه تاون از آن زمان یکی از اصلی‌ترین کلاس‌های فیلم‌نویسی بوده است، اگرچه درسی در مورد چگونگی ساخت فیلم‌ها و خطرات اعتبار بخشیدن به هر فیلمی به یک دیدگاه است. او تصدیق می‌کرد که از نزدیک با پولانسکی همکاری می‌کرد، زیرا آن‌ها داستان را بازبینی و سخت‌تر می‌کردند و به شدت با کارگردان بر سر پایان ناامیدکننده فیلم بحث می‌کردند – پایانی که پولانسکی برای آن اصرار کرد و تاون بعداً پذیرفت که انتخاب درستی بود. (هیچ کس رسماً برای نوشتن “فراموش کن، جیک، محله چینی هاست” اعتبار ندارد).